[72] (3) Tagged Scarlet #Family[fragment] ~ Tris

            – Właśnie zabiłaś pięciu ludzi. Co masz na swoje usprawiedliwienie? – zapytał Ren, groźnie marszcząc brwi.

            – Ups?

            – Ups? – powtórzył. – Ja ci dam „ups”! Dobrze wiesz, że nie zabijamy cywili!

            – To oni zaatakowali pierwsi – mruknęła Szkarłatna, nic sobie z tego nie robiąc. – To ich wina.

            – Nie stanowili dla nas zagrożenia – zauważył Ren, wciąż patrząc na Szkarłatną spod przymrużonych powiek. – Wystarczyło nabić im guza, ale nie było potrzeby ich zaraz zabijać.

            – Też mi coś – prychnęła blondynka i wywróciła oczami. – To zwykłe śmieci. Świat będzie bez nich lepszy.

            – Nie wiem, jakie zasady panowały w Demonsach, ale już dla nich nie pracujesz.

            Pozostali nie odezwali się ani słowem. Byli posłuszni Renowi. Zresztą zgadzali się z nim. Szkarłatna była nowa, więc mogła mieć inne przyzwyczajenia. Poniekąd tego właśnie się obawiali. Dopóki zabijała nic nieznaczące szumowiny, nie było problemu. Ale co jeśli kiedyś targnie się na życie jednego z nich? Dlatego odradzali mu przyjmowania tej dziewuchy. A właściwie to Loki usilnie próbował mu to wyperswadować.

            – Co ci to robi? – warknęła Szkarłatna. – Co?

            – To, że nie jesteśmy pierwszą lepszą bandą. Mamy swoje zasady. Ja mam swoje zasady, a ty pracujesz teraz dla mnie – stwierdził z powagą Ren. – Rozumiemy się?

            – Dobra. Czaję. Daj już spokój, co?

            – Jesteś strasznie butna – zauważył po chwili i westchnął. – Powinnaś okazać, chociaż odrobinę skruchy.

            – No już. Kruszę się w chuj. Nie widzisz?

            Po tym komentarzu nie wytrzymał i roześmiał się. Reszta też ledwo się powstrzymywała. Szybko jednak spoważnieli.

            – W takiej sytuacji mówi się „przepraszam, szefie” – oznajmił z powagą Ren i położył dłoń na jej głowie. – Po prostu więcej tego nie rób, jeśli nie ma potrzeby.

            – Przepraszam? Według ciebie wystarczy przepraszam? – oburzył się Loki, który teraz wściekły na przyjaciela podszedł bliżej. – Czy ciebie człowieku pogięło?! Zabiła pięciu ludzi, a ty nam mówisz, że wystarczy „przepraszam”?!

            Taka reakcja zdziwiła wszystkich. Zazwyczaj tylko Hex miała odwagę kłócić się z Renem ze względu na ich bardzo bliskie relacje.

            – Loki, uspokój się, proszę – jęknął Ren. – Myślę, że zrozumiała już swój błąd.

            – Chuja, a nie zrozumiała – warknął Loki i zwrócił się do Szkarłatnej: – Masz słuchać Rena. Inaczej skopię ci dupsko!

            – Dawaj – roześmiała się, zakasując rękawy. – Pokaż, co potrafisz.

            – Zaraz ci pokażę, ty mała…

            – Dosyć! – zagrzmiał Ren i oboje dostali po głowach. – Żadnych kłótni w rodzinie.

            – Rodzinie? – zdziwiła się Tris, a wyraz jej twarzy momentalnie złagodniał.

            – No tak. Teraz jesteś jedną z nas. Należysz do rodziny – wyjaśnił Ren, uśmiechając się ciepło.