[94] Nie kończy się ślubem, tylko w ustach (+18!) ~ Valentine W.

 Info od administracji: Ze względu na to, że jest to tekst o charakterze mocno erotycznym, został oznaczony (+18) przez samą autorkę tekstu. A jako że nie ma w regulaminie punktu zabraniającego publikować takie teksty, trafia on na stronę. Przypominamy jednak, że jest on przeznaczony jedynie dla osób od 18 roku życia.

        Kochani! Tekst 18+ ze względu na cenę ketchupu i trzydziestolatków w bojówkach. Chociaż... może to was trochę rozgrzeje w te, zimne jak lędźwia papieża, dni? :*

                                               Do (nawet najdziwniejszych....) usług,

Wasza Valentine

Nie kończy się ślubem, tylko w ustach.

         — Ja pierdolę — pomyślałam, przewracając oczami. Z sąsiedniej alejki usłyszałam awanturę. Kłócili się o ketchup, czy kupić ten, czy tamten, bo Stasiu nie lubi pikantnego, ten nie ma eko sreko pomidorków, a tamten kosztuje tyle sałaty, co premie zarządu. Z wrednym uśmiechem zmieniłam alejkę, przeszłam obok żrącej się rodziny i wzięłam z półki najdroższy eko ketchup jaki miałam w zasięgu wzroku. Pani domu rzuciła mi wrogie spojrzenie. Uśmiechnęłam się do niej promiennie, po czym zrobiłam do samo patrząc prosto w oczy jej synowi, który już dawno powinien się usamodzielnić.

         Upuściłam ketchup, a chłopiec natychmiast rzucił się mi pod nogi. Wzięłam  butelkę, niby przypadkiem muskając jego rękę. Nasze oczy się spotkały. Dopiero wtedy zorientowałam się, że to nie chłopiec, ale mężczyzna. Mógł mieć koło trzydziestki. Długie włosy, spodnie bojówki i koszulka z wizerunkiem zespołu mnie zmyliły. Patrzyliśmy sobie w oczy tylko chwilkę, ale ta chwilka wydawała się wiecznością. Trwała mniej więcej tyle, ile kazanie w kościele. Zbita z tropu odwróciłam się i bardzo powoli odeszłam. Rodzina wróciła do dyskusji na temat sosu pomidorowego.

         Zawędrowałam na dział z ubraniami. Wymiana spojrzeń z mężczyzną zadziałała na moje zmysły. Chciałam się z nim podroczyć, ale oberwałam rykoszetem. Nabrałam ochoty na nową bieliznę. Wybrałam parę czarnych i czerwonych staników i skierowałam się w stronę przymierzalni. Wieczorem, jak zwykle było pusto. Zamknęłam drzwi i zaczęłam się przebierać. Niestety wybrałam zły rozmiar. Zawiesiłam stanik na drzwiach. Chwilę później usłyszałam pukanie. Do głowy przyszła mi absurdalna myśl, że ktoś chce mnie okraść. Przestraszyłam się, a właściwie poczułam dziwną mieszankę strachu i podniecenia.

— Czy nie potrzebuje pani pomocy? Wymienić rozmiar? — usłyszałam męski głos zza drzwi. Odetchnęłam z ulgą, to nie złodziej! Poczułam też ukłucie rozczarowania... Może zachciałby ukraść coś innego niż portfel i zegarek?

— Tak, potrzebuję miseczkę C.

— Proszę dać mi chwilkę, już przynoszę.

Podziękowałam i zabrałam się do przymierzania kolejnego stanika. Ten leżał idealnie. Czerwona koronka odcinała się od jasnej skóry. Plecy były idealnie gładkie. W tym samym momencie usłyszałam pukanie.

— Przyniosłem staniki, proszę.

         Otworzyłam drzwi i uchyliłam je. Dopiero w tym momencie zorientowałam się, że w lustrze widać mnie półnagą jak na dłoni. Zdziwiłam się, bo drzwi pozostały otwarte, a do kabiny wszedł mężczyzna od ketchupu. Stanął naprzeciwko mnie. Odruchowo cofnęłam się, ale przymierzalnia była mała. Uśmiechnął się dziwnie i przekręcił kluczyk w drzwiach.

— Teraz zobaczymy, czy będziesz taka pewna siebie.

         Zrobił krok w moją stronę, po czym szybkim ruchem złapał mnie za długie włosy. Zbliżył usta do moich i pocałował. Okulary zsunęły mi na czubek nosa. Podniecenie i gotowość rozlały się po ciele. Poczułam jakbym nie miała w ogóle własnej woli. Nogi mi zmiękły. Całował mnie po szyi, a lekki zarost drapał rozpalając zmysły. Jego ręka błądziła po plecach i schodziła coraz niżej. Moje ciało reagowało instynktownie. Nie miałam wpływu na to się dzieje. Dłoń znalazła się pod spódnicą. Westchnęłam głośno. Złapał mocniej moje włosy, spojrzał mi w oczy i powiedział

— Cii, maleńka. Zaraz będzie ci jeszcze lepiej.

Zaczęłam go całować. Odepchnął mnie delikatnie.

— Nie, nie, nie — powiedział. — Zrobimy to po mojemu.

Złapał mnie za szyję, a drugą ręką nieustępliwie zbliżał się do mojej cipki. Wiłam się próbując przyspieszyć jego ruch, a on ze spokojnym uśmiechem delektował się tą chwilą. Nagle ścisnął dłoń na mojej szyi, a drugą zaczął pieścić łechtaczkę. Oddychałam głośno.

— Wejdź we mnie —€“ wyszeptałam przez zaciśnięte gardło. — Błagam!

         Puścił moją szyję i odwrócił mnie. Teraz widziałam nas w lustrze. Stał za mną i patrząc w moje odbicie włożył mi palec do ust. Zaczęłam go ssać. Widziałam jak palec znika w moich ustach i pojawia się. Na jego twarzy błądził uśmiech. Drugą ręką podwinął spódnicę. Usłyszałam że rozpina rozporek.

— Schyl się, już — skrzywił się.

         Usłużnie wypięłam tyłek. Poczułam jego dłoń między nogami. Wiedziałam, że jestem gotowa, żeby go przyjąć. Widziałam w lustrze, jak wyciągnął z kieszeni prezerwatywę i założył ją. Zaczęłam pojękiwać z podniecenia. Widziałam jak kręcę się, oparta dłońmi na krześle, czekając aż wreszcie zostanę spenetrowana. Zamiast tego poczułam klepniecie w tyłek. W tej samej chwili wszedł we mnie od razu do końca. Jęknęłam przeciągle. Było mi już wszystko jedno. Ruszał się we mnie w różnym tempie. Nigdy nie wiedziałam jak głębokie i szybkie będzie następne posunięcie. Doprowadzało mnie to do szału. Wtedy poczułam jego rękę na łechtaczce, a drugą złapał mnie za włosy.

— Patrz na nas —€“ rozkazał.

         Posłusznie patrzyłam w taflę, chociaż widziałam jak pot pokrywa mi twarz i strzępy śliny skraplają lustro. Poczułam najmocniejszy w swoim życiu orgazm. Opadłam na krzesło. Wtedy on odwrócił mnie, zdjął prezerwatywę i wpakował mi penisa do ust. Wpompował we mnie dawkę spermy.

— Ładnie to robisz, rób tak dalej — powiedział.

         Byłam posłuszna. Gdy skończyłam podał mi rękę. Pogładził mnie po policzku.

— Świetna jesteś. Jeżeli chciałabyś to powtórzyć, zadzwoń. Wyjął z kieszeni długopis i napisał mi numer na ręku. Moje ciało było tak wrażliwe, że pieszczota długopisu była cudownie nieznośna. Pocałował mnie w policzek i wyszedł. Opadłam na krzesło. Chciałam zetrzeć numer z ręki i zapomnieć o całej sprawie, ale wyjęłam telefon i zrobiłam zdjęcie cyferkom.

         Może kiedyś się przyda.